جاده زندگی...

احتمالا مسیرتون به گرفتن گواهینامه رانندگی خورده باشه

تو امتحان آیین نامه قبول بشی؛ بگن بیا برا آزمون عملی

نوبت شما که میشه؛ نفر قبلی رو پیاده میکنن ( از ماشین میندازن بیرون ! )

سوییچ و صندلی و گاز و ترمز رو هم میدن خدمتت که ازت امتحان بگیرن ...

حالا فکرش  رو بکن یکی تو نوبتش ؛ افسر رو یادش بره و جو گیر شه!

فکر کنه ماشین رو بهش دادن که مال خودش بشه  تا ابد و قرار هم نیست پس بگیرن

فرض کن جوگیر تر هم بشه پا بزاره رو گاز ، لات بازی دربیاره،  بزنه به عابر بزنه به درخت و ماشینهای دیگه !

اصلا عشقش بکشه  جاده رو بجای سمت راستش بندازه  چپ بره و بجای مستقیم، زیگزاگ بره !

و اصلا اینجوری حال کنه که تمام چراغ قرمز ها رو رد کنه و پشت چراغ سبزها وایسه و ترافیک کنه!

اصلا آزمون رو یادش بره !

چنین فرضی خنده داره نه !؟ .... 

مگه میشه ؟ مگه داریم !

باور کنید هم میشه !  هم  داریم !

آدمهایی که ماشین عاریه ای  زندگی رو پا به گازند و انگار قرار نیست هیچوقت پیاده شن !

همه از ماشین زندگی  پیاده میشیم بعبارتی بهتر " پیاده مون میکنند ... "

 امیدوارم با گواهینامه قبولی و خوشحالی پیاده شیم ؛ 

نه با مردودی و شرمساری و کلی جریمه خسارتهایی ک به بار آوردیم !

اینجا دنیاست؛  شهرک آزمایش ...

یک دعا :

خدایا تو رو به اون کسی قسم میدم که اگه به اون قسم بدم، دعا رو بر نمیگردونی

خدایا تو جاده زندگی پشت و پناه همه مون باش. کمک کن جایی که باید ترمز

بگیریم گاز ندیم و جایی که باید گاز بدیم ترمز نگیریم . کمک کن به محرمات تو

میرسیم ترمز بگیریم و به واجبات و مستحباتت گاز بدیم .

خدایا خودت همه ادمهای این کره خاکی رو کمک کن تا در امتداد جاده فقط و فقط تو رو ببینن.

 میشه یه جور بشه، هر چی که هست، رنگشو از دست بده. 

چقدر دلمون به همه چی خوش بود جز تو ، چقدر همه چی رو دیدیم جز تو میشه یه

روز بلند بشیم و هیچی نخواهیم میشه یه روز بگیم فقط تو رو میخوایم میشه یه روز

دلمون فقط برا تو تنگ بشه میشه یه روز خودمونو نبینیم میشه یه روز دل فقط بهانه

تو رو داشته باشه.

شده یه کاری رو انجام بدیم و عوضشو از خدا نخوایم .

خدایا همه انسانها رو بیدار کن . غافل نباشیم . خدایا ما رو از گروه غافلان قرار نده .

به قول بزرگمرد محمد اقبال لاهوری

آدمی اندر جهان هفت رنگ          هر زمان گرم فغان مانند چنگ